Op dijken langs rivieren

Na wat gezondheids “gedoe”, trappen we eindelijk de straat uit. Jan wil via de rivieren richting Wijk bij Duurstede fietsen. Op de mini camping aldaar kun je alleen niet op zondag inchecken. Het wordt dus Cothen. Met de routeplanner van de Fietsersbond, zoals zo vaak effe snel een route gemaakt. In Delft blijkt al snel dat we wel op een heel bijzondere manier naar Delfgauw fietsen. En daar blijft het niet bij. Laten we maar zeggen, heel bijzondere route. Wel een ferm windje tegen en dus schieten we niet echt op. In de oude haven van Gouda, in de zon een koffie met een stukje appeltaart. De horeca is zijn corona verlies aan het goedmaken. We blijven schrikken van de hoge prijzen. In de zon door het groene hart beuken we door naar Cothen. In Nieuwegein mogen we de brug over de A2 niet over; Werk aan de weg. Omrijden op een verschrikkelijk slecht verharde weg langs het Amsterdam Rijnkanaal. Aangekomen bij de mini camping in Cothen blijkt het ook een zorgboerderij te zijn, in hoofdzaak gerund door verstandelijk beperkt personeel. Alleen alcohol vrij bier, dat wordt gelukkig goed gemaakt door de goedgemutste bediening. Ze doen zichtbaar, ongelofelijk hun best om alles goed te doen. We krijgen een plekje op een leeg trekkersveld met uitzicht op de koeien. Het is heel warm en heel stil op de camping. Douchen, de was gedaan en op naar het enige restaurant in het dorp. Buiten onder een parasol, lekker biertje, lekker wijntje, lekkere patatjes en een stukje vlees. Alleen waarom zo’n klein beetje salade?

Op ons veldje staat 1 miniem klein tentje en daar blijkt een dame in te wonen. Als de zon zakt gaat  ze de koetjes uitbundig toezingen, voor ze dansen en knuffelen. Het was een koddig gezicht. Even later wijst ze ons op de volle maan die opkomt en ze zoekt verderop een plekje om dat goed te kunnen zien. Een heel bijzonder typje. Om half tien gaat Jan even op bed de podcast “ In het Wiel” luisteren. (Die verslaat de Giro). Veronica ligt om 10 uur op bed. We slapen heel snel. De volgende morgen is het warm en bewolkt. De eerste onweerswolk is al zichtbaar. Die waait gelukkig over. In het dorp is een Spar. Daar kopen we brood met beleg voor het ontbijt en eten voor onderweg. Als de zon weer gaat schijnen zijn we bij de pont van Amerongen naar Eck en Wiel. Vanaf deze zijde is het rivierenlandschap met de Amerongse berg op de achtergrond adembenemend mooi. Overal voorjaarsbloemen en vogels die druk in de weer zijn. Alleen er was een rugwind beloofd en die was er niet. Op die hoge rivierdijken bleef het dus ploeteren tegen de oostenwind in. Ten noorden van Nijmegen werd het wel heel donker. In een loods van een loonwerker konden we gelukkig schuilen, want het ging toch wel te keer. En toen het laatste stukje door Lent en over de brug Nijmegen in. En daar had het nog niet geregend. Dat kwam natuurlijk wel. Op een terras in de binnenstad de beperkte regenbui uitgezeten en besloten om een hotel in de Ooijpolder ten oosten van Nijmegen te boeken. Vanuit Nijmegen fiets je onmiddellijk de prachtige natuur in. De polder is heel groot en 1 prachtig natuurgebied.