We zijn er echt klaar mee

Op onze rustdag in Sorano spreken we af om dinsdag, in alle vroegte naar Viterbo (het dichtstbijzijnde treinstation) te fietsen en daar de volgende dag de regionale trein naar het Vaticaan in Rome te nemen. Na het ontbijt, als we in een hoekje op de wind, dit plan bespreken met de eigenaar van het hotel Della Fortezza, stelt hij voor om de shuttledienst van het hotel te bellen. De hitte zijn we zo zat dat we dit plan, enigszins gelaten, accepteren. We zijn uitgefietst. Morgen om 12 uur met een busje naar Viterbo. Hotel in Viterbo en de volgende dag in de morgen met de trein naar Rome en dan op de fiets naar camping Flamineo waar we onze fietsen achter kunnen laten voor transport naar NL. We boeken een vlucht bij een Spaanse prijsvechter. Bij Transavia kunnen we niet online boeken en KLM vraagt de hoofdprijs voor een ticket. En we boeken een hotel in Viterbo en een appartement voor de volgende dag op de camping. 

We gaan om een uur of 11 het dorp Sorano bekijken. Het is heel erg warm en we lopen heel erg langzaam door het kleine maar zeer mooi gelegen dorp. Na een half uurtje wandelen door de nauwe straatjes en naar het uitzichtpunt hebben we het dorp gezien. Het is heel klein. Je kan ook mooi in de omgeving wandelen of naar de thermische bronnen, maar daar is het allemaal veel te warm voor. We zijn enorm lui. Op het plein drinken we koffie en cola, tussen de oudjes die allemaal al aan de wijn zitten. En eigenlijk wachten we tot het lunchtijd is. Om half 1 lopen we het plein over. De pizzeria is dicht en alleen het naastliggende delicatesse winkeltje is open en serveert enkele gerechten. Omdat we zo vroeg zijn kunnen we een tafeltje binnen bemachtigen. De airco is aan, we zitten gezellig en eten en drinken wat. En zien dat anderen buiten in de hitte moeten eten. We vragen de in Engeland geboren eigenaar welke restaurants vanavond open zijn. Met droge engelse humor zegt hij dat ze dat in dit dorp goed hebben afgesproken. Alle restaurants zijn dicht; alleen zijn winkeltje is open. Hij verwacht dat het heel druk wordt en zegt dat hij maar een hele kleine kaart heeft. We luieren de middag door op onze hotelkamer. Podcastje luisteren, beetje internetten, een lekker middagslaapje en dan blijkt de shuttledienst al om half acht te komen. Geen probleem, ook goed. We dalen af naar het dorp en tijdens de soep en salade hebben we een geanimeerd gesprek met een Amerikaans stel dat in het verleden een soort van therapie/trainingscentrum op South Beach Miami voor de rijken der aarden had opgezet. Dat hebben ze aan Tommy Hilfiger verkocht en daarna konden ze, met de kinderen, 11 jaar rond de wereld gaan zeilen. Het geld was schijnbaar nog niet op want ze wilden nu in het naastliggende dorpje iets soortgelijks voor Amerikanen op gaan zetten. 

Als eersten aan het ontbijt. Dat was goed geregeld. En Andrea stond strak om half acht voor de deur. Mooi ritje, voor een groot deel ook onze originele fietsroute. Had best mooi geweest. Om 9 uur stappen we uit in Viterbo, zoeken uit hoe laat de trein gaat en waar de kaartjes automaat staat, of er fietsen in de trein worden toegestaan en zitten daarna al snel op ons gemak aan de koffie op een terras. We hebben een hele dag om stuk te slaan. We fietsen in een kwartiertje naar het hotel, gelegen naast een “Mall”. Inchecken kan niet maar de fietsen en de bagage gaan in opslag. Het is echt al heel heet op dit vroege tijdstip en hebben helemaal geen zin om een paar km naar het oude centrum te wandelen. We gaan naar de “Mall”. Het stelt niet zo veel voor en wij zijn niet van die shoppers. Maar het is er prima want de airco is aan. We lunchen bij een pizzeria waar het allemaal heel lang duurt en de porties veel te groot zijn en verschansen ons daarna op de hotelkamer. Kijken een beetje TV en doen niet veel. Heerlijk!! We hebben wel teveel gegeten en ‘s avonds eten we alleen nog een paar kersen en drinken een flesje wijn op de kamer.