We zijn bij de start

Zo wat hebben we geluk gehad. Vannacht regende het pijpenstelen. En nu is het droog en zwaar bewolkt. Mooie dag om naar het zuiden te rijden. We rijden door het La Mancha van Don Quichote. Leeg en plat land, maar wel op 800 hoogtemeters. Met noodvoorzieningen op parkeerplaatsen langs de snelweg voor als het begint te sneeuwen. Onderweg is het dus koud, terwijl in Nederland de zon uitbundig schijnt zo hebben we begrepen. Het is een oude wijsheid; of het is Nederland stabiel mooi weer of in Spanje. Het is hier wel warmer. We rijden langs Valdepenas, bij ons bekend van de wijn die wij wel eens drinken. Ook zien we plotseling km ‘s lang ooievaars op elke lantaarnpaal langs de snelweg. Langs de A13 kun je er ook wel eens eentje zien, maar hier zijn het er heel veel meer. Net voorbij Cordoba worden we het autorijden zat en zijn we neergestreken in Ecija. Prachtig mooi hotel aan het grote Plaza Mayor. Onbekend stadje met mooie kerken en leuke pleinen. In de kerken wordt al druk toegewerkt naar Pasen en de te houden processies. Tijdens een dienst de sfeer en de wierooklucht op gesnoven. Blijft altijd indrukwekkend. Nog even langs het aanbevolen restaurant gelopen om te reserveren. De keuken gaat pas om 9 uur open. Voor het eerst sinds we in Spanje zijn in een restaurant gegeten. We moesten wel eerst met de telefoon de kaart vertalen maar het resultaat was goed. Het is wel winter, ook binnen, en veel gasten zitten met de jas aan. En wat ook direct weer opvalt. Die Spanjaarden praten zo hard. Het lijkt net of ze voortdurend ruzie hebben. Het hotel biedt geen ontbijt aan. We moeten Ecija in om een tostada en een koffie te scoren. Daarna twee uurtjes naar Grazalema met de auto en dit keer niet op de snelweg. Rustig rijdend door een gebied met bekende plaatsnamen van vorige fietsvakanties. We komen langs Olvera waar een Via Verde voor de fiets begint, die we in het verleden al eens gefietst hebben. Effe koffie drinken? In plaats van koffiedrinken veranderen we onze plannen. Net buiten het stadje zien we een hotel met veel parkeergelegenheid. Misschien een betere optie dan Grazelama? We worden met veel aandacht ontvangen. Natuurlijk kan de auto hier onder een afdakje tweeënhalve week blijven staan. Natuurlijk hebben ze een kamertje voor ons. Fietsen kunnen we stallen op een binnenplaatsje. En vanaf twee uur kunnen we lunchen bij de open haard. Klinkt allemaal perfect en we besluiten dan ook om hier in dit vriendelijke hotel onze fietstrip te starten. Na de lunch, eigenlijk gewoon een hoofdmaaltijd met een fles wijn, siesta gehouden. Airco aan voor de verwarming. Dadelijk gaan we het dorp in. De laatste dag van het Carnaval. Cadiz hier betrekkelijk dichtbij schijnt één van de grootste carnavalsstoeten van de wereld te hebben. Alleen vieren ze carnaval hier blijkbaar langer dan wij gewend zijn. Aswoensdag was vorige week en dat is normaal gesproken het begin van de vastentijd voor Pasen en het einde van de Carnaval.