De weergoden blijven ons pesten
30 maart 2022 - Palencia, Spanje
De volgende morgen is het zowel binnen als buiten flink koud. We zitten op 600 meter hoogte en dat kan je merken. De weergoden zijn ons nog steeds niet goed gezind. Als we na een ontbijtje in een barretje het dorp uitfietsen gaat het spetteren. Terwijl de grijze bewolking toch echt hoog tegen de bergen aanhangt. We moeten naar een col klimmen op 1200 meter. Halverwege de klim zijn we al nat door de spetters, maar gaat het zo hard regenen dat we meer voor de kou ons regenpak aantrekken. Klimmen met een regenpak aan; Vreselijk! Van binnen en van buiten nat. Gelukkig houdt de regen snel op. Het is zelfs met het mindere weer een mooie klim. Als we boven zijn fietsen we zelfs naar de zon toe. In de verte zien we Ronda in het dal in de zon blakeren. Rustig dalen we af om van de uitzichten te genieten. Het is voorjaar, volop bloemetjes in de berm, groene akkers, blaadjes aan de bomen en fluitende vogels. We hebben Ronda al eens grondig bekeken en gezien de zwaarte van de etappe fietsen we direct door. In het volgende dorp willen we opwarmen en iets eten. In het dorp zijn alleen maar kroegen met armoedige klanten die al een paar drankjes op hebben. Uiteindelijk strijken we neer in een onooglijk barretje in een steegje. We trekken onze regenpakken uit en hopen dat onze natte kleding (drie lagen) straks al fietsend in de zon opdroogt. We kopen een bocadillo bij de naastgelegen bakker en vertrekken. Eerst heftig klimmend en dalend naar Sentinel. Een dorpje waarvan het centrum is gelegen in een kloof. De woningen zijn in de wanden van de kloof gebouwd. Heel bijzonder. De eerste bussen Aziaten zijn ook al aangekomen. Om uit die kloof te komen zijn we het stijlste weggetje van deze reis omhoog gefietst. Een eigenlijk te lang stuk 15 - 20%. Maar het lukt. Onze kracht en conditie heeft toch wel een boost gekregen. Daarna klimmen naar Olvera waar de auto staat. De weg is door verzakkingen door het slechte weer afgesloten. We fietsen om het hek heen en rijden op ons gemak op een hele rustige weg omhoog. Er komt alleen een pikzwarte wolk om de hoek en we ontvangen een paar spetters. Gelukkig blijft het bij een paar spetters.
In de bar van het hotel worden we door de bazin enthousiast ontvangen. We drinken een bier en een borrel als afsluiting van onze fietstocht. En dan? De koffers met schone kleren uit de auto en fietstassen met vuile kleren in de auto. Na de douche, de autoruiten schoongemaakt en de auto afgetankt voor de volgende dag. De auto heeft gelukkig onder een afdak gestaan en dat maakt dat hij wel vuil is van het Saharazand, maar niet zo erg als we bij andere auto’s hebben gezien.
Vanmorgen de auto geladen en daarna ontbeten in het hotel. Komen we buiten is er een enorme mist. Geen 50m zicht. De eerste 50 km op de kronkelige weg richting Jerez de la Frontera is het best wel eng. Na Sevilla is er een prachtige nieuwe snelweg door de extramadura naar Salamanca. (Ruta de la Plata) Er is bijna niemand op de weg. We rijden langs Badejoz en Merida waar we 5 jaar geleden vanuit Lissabon doorheen hebben gefietst. En via een adembenemende pas tussen besneeuwde bergen gaan we via Salamanca naar Valladolid. Een stukje verder in Palencia hebben we een goed hotel uitgezocht met een ondergrondse parkeergarage, met van die kleine parkeerplekjes waar moderne auto’s maar nauwelijks inpassen en al helemaal niet met 2 fietsen achterop. Uiteindelijk met veel heen en weer steken toch geregeld.
Voor het weer hoeven jullie niet terug te komen, word hier heel slecht, sneeuw, regen en koud.
Behouden reis terug Gr. Alice en Wim.
Jullie mogen trots zijn op deze prestatie. Geen haar op mijn hoofd die dit zou aandurven. Ik kan hier alleen maar een heel diepe buiging voor maken.
Goede reis terug.
Groet,
Rob Roelvink