Panoramisch uitzicht in Sancerre

Zitten we ineens in een hotel met panoramisch uitzicht over de wijnvelden van Sancerre. Met natuurlijk een glas koude Sancerre in de hand. Hoezo kamperen? Gisterochtend vertrokken uit Orleans, mistig en en opnieuw steenkoud, maar het werd als snel zonniger en warmer. Bij de lunch had Jan de keuze; een schoon zomershirt uit de tas halen of in zijn ondershirt doorfietsen. We houden niet van wassen dus? Het Loiredal is veel mooier dan alle rivierdalen die we eerder langs hebben gefietst. Fantastisch, groen en doodstil ondanks de twee Franse feestdagen op 1 mei. De dag van de arbeid; dus alles is dicht zelfs restaurants. En de dag van de Lelietjes van Dalen. Daarmee wordt het voorjaar en vriendschap gevierd. Overal en iedereen verkoopt Lelietjes.  Heerlijk geluncht aan een picknicktafel aan de rivier. ‘S-avonds op een mooie camping in Gien aangekomen. Genoten in de zon voor de tent. Het weer zou ‘s-nachts omslaan; maar de regen bleef uit. Wel heeft Veronica voor het eerst in haar leven gedurende de hele nacht nachtegalen gehoord.  De volgende morgen op weg naar pouilly. Je weet wel van die lekkere Pouilly Fume. Maar toen we in Gien een croissantje stonden op te eten ging het regenen. Dus maar een grand café in het plaatselijke café. En daarna nog maar een bakkie. Het ging steeds harder regenen. Uiteindelijk toch maar regenpakken aan en op de fiets gestapt.  Ook met regen is het Loiredal heel mooi om doorheen te fietsen. Behalve in de regen op een onverhard pad dat lijkt op de Strada Bianci in Toscane. Nooit geweten dat ze die hier ook hadden. Al gauw waren de fietsen, de tassen en wij wit uitgeslagen. Ook functioneerde de GPS route niet meer en ging het steeds harder gieten en raakten we de routebordjes van de Loire a velo kwijt. In een bushokje tot bedaren gekomen en met Google maps een nieuwe route bedacht. Inmiddels besloten dat die lekkere Pouilly fume vandaag niet gedronken zou worden. We besloten om naar een hotelletje te gaan om vanmiddag een boekje te lezen. We kwamen langs allemaal niet zo uitnodigende kleine dorpjes en toen het een beetje droger werd bleek dat Sancerre haalbaar was en daar kun je tenslotte ook heel lekkere wijn drinken zoals eerder al in ons blog beschreven. Zo gezegd, zo gedaan. Nu alleen nog een hotel. Bij een sluisje onder een afdakje en al dagen geen heuvel meer gezien hotel Panoramic geboekt. Langs het kanaal stond een bordje naar Sancerre, bordje gevolgd en over 200 meter een helling van meer dan 20% bedwongen. Aldaar zagen we dat Sancerre boven op de volgende heuvel lag en ons hotel na twee km 5% dus ook. De receptioniste kwam ons buiten helpen om te voorkomen dat de hele lobby wit zou worden van de strada bianci  En zo komt het dat we nu met panoramisch uitzicht happy hour vieren met een glas Sancerre.