Verpletterend mooi Alhambra

Eergisteren vrij vroeg aangekomen in ons hotel naast de beroemde Catadral. En daar zijn we eigenlijk gebleven. Beetje uitgerust, gelezen en de huishoudelijke taken uitgevoerd. Om een uurtje of vijf even snel naar een restaurantje en toen vroeg naar bed.

Voor het eerst terug in Granada na 34 jaar. We zijn toen een dagje naar het Alhambra en naar een kathedraal geweest. Heeft toen een verpletterende indruk gemaakt. Maar het is zo lang geleden benieuwd of onze herinneringen wel kloppen.

Gisteren eerst naar de kathedraal en die was klein en wel mooi, maar niet zo bijzonder. Maar er naast was de Capilla Real. Daar werden in 1500 de Spaanse koningen begraven. Enorme praalgraven in een kapel zo groot als een kerk. In de praalgraven liggen o.a. Isabella en Ferdinand, het katholieke koningspaar dat de Moren heeft verdreven. Alles goud wat er blinkt. Prachtig. Daarna op het terras in de zon een cafe solo. We zaten er prima. Toch maar ons losgerukt en een stadswandeling gemaakt. En Granada is een relaxte stad. Heel erg toeristisch maar minder hinderlijk dan in veel andere steden. Het toeristenseizoen moet dan ook nog wel beginnen. ‘s-Avonds lopen we het hotel uit om te gaan eten en bleek het te regenen. Dat is lastig want de meeste restaurant capaciteit is buiten op het terras. Veronica regelt een tafeltje binnen in een leuk Italiaans restaurant. Aan tafel wordt Veronica d’r voorgerecht klaargemaakt met een enorme bol echte buffel mozzarella. Veel te veel voor één persoon. Ze besluit direct om een ander hoofdgerecht te bestellen, want daar zou ook zo’n bol mozzarella inzitten. Het is allemaal lekker maar een beetje te verspaanst. Zeker gezien de wat hogere prijscategorie van het restaurant. 

Vandaag na een rustige start met koffie in de zon, naar het Alhambra gewandeld. Dat is een korte maar heel stijle wandeling de berg op naar het ticket office. We hebben een paar dagen geleden op het internet al kaartjes gekocht, want voor het Alhambra moet je zelfs buiten het seizoen ruim van te voren een tijdslot reserveren. Alleen je moet alsnog langs het ticket office om je paspoort te laten scannen en de echte kaartjes in handen te krijgen voor het bezoek aan het Alhambra, het Generalife en het Alcázar. Zonder in details te treden, die Spanjaarden doen letterlijk alles om individuele reizigers het bezoek bijna onmogelijk te maken. Ze vinden het vreemd dat je niet met een gids en een groep een bezoek aan de monumenten maakt. We hebben misschien wel 10 keer moeten vragen hoe we bij het ticket office aan kaartjes moesten komen en daarna waar de ingang zich eigenlijk bevond. Eenmaal binnen was de frustratie er snel vanaf. We hebben eerst de prachtige tuinen en fonteinen van het Generalife bekeken. Toen nog snel even het Alcázar (=kasteel) om van het uitzicht over Granada te genieten. En nog sneller even het renaissance Paleis van Karel de vijfde ingelopen. Voor de bouw van de paleis heeft hij een groot deel van het tussen het 8e en 14e eeuwse gebouwde Alhambra laten afbreken. Zijn vrouw heeft voorkomen dat alles werd afgebroken. Het Alhambra is fenomenaal mooi. Misschien wel het mooiste gebouw dat we ooit gezien hebben. De muren en plafonds zijn zo bijzonder bewerkt dat het bijna kantwerk lijkt. Het is dan ook geen wonder dat zo’n fragiel gebouw zwaar wordt beschermd en dat er ook een heftige rem zit op de bezoekersaantallen. Elke bezoeker is alleen maar foto’s aan het nemen. Je ziet dat iedereen zwaar onder de indruk is van dit bijzondere Moorse paleis. Na een lange middag zakken we de berg weer af en zijgen neer voor een drankje en Jan eet, voor het eerst sinds 5 jaar?, een Doner Kebap. En dan, het is woensdag half zes, gaat Veronica op de hotelkamer een uurtje zoomen met haar vriendinnen. Daarna nog even het wasje doen en dan op zoek naar avondeten. Morgen gaan we weer op de fiets.