Uitgefietst

De fietsroute die we volgen sinds we de Oder verlaten hebben en door Oost Duitsland en nu langs de Oostzeekust rijden, leidt ons steeds weer over paden en wegen die zo slecht zijn dat we soms maar 10 km/uur halen. Een Duitse fietser noemde dit Bukkelpistes en koos steeds voor de doorgaande drukkere wegen. Niet zo leuk.  Het zijn in de meeste gevallen kinderhoofdjes, waar de bevolking erg trots op is. Er wordt gewoon nieuw aangelegd. 

De zwaluwen kruipen bijna over het asfalt, zo laag vliegen ze. De wind komt uit westen, is hard en koud. En laat dat nu net de kant zijn waar we naar toe moeten.

Voor dit laatste heeft Jan een list verzonnen. Er zijn hier goede treinverbindingen. Dus waarom niet eerst een stuk met de trein naar het volgende stadje en dan gewoon het rondje over het eiland Usedom andersom fietsen met de wind meer in de rug. Goed plan en daarom hebben we maandag de trein naar Greifswald genomen en zijn vandaar het eiland op gefietst. In de trein zagen we tot onze verrassing op een geoogst graanveld een heleboel kraanvogels. Die houden zeker ook van graan. Prachtig! Na eerst een stuk door de heuvelende graanvelden te hebben gereden, kwamen we aan de kust. De Oostzeekust is inderdaad schitterend. De bomen staan tot aan het strand en soms kijk je vanaf grote hoogte  langs de kustlijn. Het licht is heel scherp en helder, ik denk vanwege de harde wind en droge lucht. je kunt daardoor ver kijken. Maar de drukte nam ook toe. Het is inmiddels immers hoogseizoen geworden en dat kun je nu goed merken. Kustplaatsjes doen qua drukte niet onder voor onze kustplaatsen. En iedereen is aan het fietsen, waarvan ook heel veel op fietsvakantie. Wij zijn hier zeker geen bijzonderheid. Alleen wel behoorlijk doorgetraind.  Langs de kust zijn veel grote kustcampings en daar moeten we vanavond ook een plekje vinden. We zijn er niet gerust op. Om 4 uur een hele grote camping opgereden, mutjevol, gelukkig hadden die nog een plekje. Tja, niet helemaal ons ding, met zijn allen in een grote zandbak, hutje mutje op elkaar. Eigenlijk onbegrijpelijk dat mensen op die manier vakantie willen vieren. Maar het was niet anders. We stonden gelukkig op een redelijk rustig gedeelte en hebben toch goed geslapen. 

De volgende dag langs het kustfietspad verder gefietst. Het pad leidde door hele mooie beukenbossen, op en neer met steile hellingen. Toen we bij de Poolse grens waren, keerden we om en moesten terug naar Anklam. Dat betekende toch weer een stuk tegen de wind in en dat viel niet mee. De bedoeling was om dan vanaf Anklam weer de trein te pakken naar Griefswald en daar de route weer op te pakken en verder westwaarts te fietsen. Opnieuw zouden we dezelfde truc kunnen herhalen en door te treinen naar Stralsund en dan opnieuw met de wind in de rug een etappe te fietsen. Maar eigenlijk hadden we genoeg korenvelden gezien en genoeg in de harde wind gefietst. We zijn wel klaar met de Hanzeroute. We willen allen de Hanzesteden nog zien. Daarom besloten om in Stralsund een hotel te nemen en de volgende dag door te reizen naar Lubeck. Stralsund blijkt een buitengewoon mooie stad te zijn met een Noordse/Baltische uitstraling. De stad is tot 1800 Zweeds geweest. Nog heerlijk in de stad rondgekeken, veel baksteengotiek gezien en heerlijk vis (snoekbaars en echte snoek) gegeten aan de haven. Kom daar in Nederland maar eens om.