De trein in NL duur?

In Bern in het hotel een prima ontbijtje genoten. De zon staat al fel aan de hemel. Het voor de middag voorspelde slechte weer is schijnbaar nog ver weg. We fietsen het dal van de Aar uit langzaam omhoog een zijdalletje in. Echt Zwitserland, koeien met bellen in echt groene weitjes met boomgaarden vol met fruit. Het lijkt wel een reclame voor alpen chocolade of yoghurt. Op en neer, krijgen uitzicht op Thun en de Thunersee, en dan gaan we het dal in op weg naar de autotrein bij Kandersteg waarmee ook fietsers het Berner Oberland kunnen doorsteken naar het Wallisdal. Op en neer; 10% wordt gewoon en kleine stukjes 15% komt veel voor, en dat breekt Veronica op. We naderen Kandergrund en daar beginnen de haarspeldbochten naar Kandersteg. Het eerste stuk rijden we op de stoep terwijl er op zaterdagmiddag veel verkeer langs raast. En dan is er geen stoep meer en moeten we tussen het drukke verkeer fietsen of de fietsbordjes naar Kandersteg volgen. En we tuinen er weer in. Op google maps blijkt dat beide wegen 150 m stijgen. Dus we volgen het mooi geasfalteerde fietspad. Om de hoek wordt het gravel. Om de volgende hoek rijden we tegen een muur op; > 20%. Je achterwiel slipt door en dan zit er niets anders op dan te wandelen, maar zo stijl dat Jan Veronica d’r fiets moet helpen duwen. Na een tijdje worstelen met de fiets door het bos komen we weer bij een weg en zien we dat we zelfs boven het treinstation zijn uitgekomen. Wel fijn om weer even af te dalen, maar Zwitsers die fietspaden aanleggen zijn hartstikke gek. Zelfs Vd Poel had hier klus aan gehad. Het was inmiddels al laat geworden. Om ook nog honderden meters aan de Walliskant af te dalen en dan in het dal nog een kamertje te zoeken duurde te lang. Dus met de trein een klein stukje doorgereisd naar Brig. Prachtige treinrit; eerst door de tunnel en om daarna heel hoog boven het dal van de Rhone door het Wallis te treinen. In Brig, het is al laat op zaterdagavond, direct op een terras gezocht naar een hotel. Booking.com had geen hotels!!!. Alles vol. Het was natuurlijk ook zaterdagavond, dus misschien niet zo vreemd. In de binnenstad een paar hotels binnen gelopen. Eerst nog een beetje voorzichtig door de enorme prijzen die Zwitserse hotels kunnen vragen, maar alles is inderdaad vol. Er is een protestdemonstratie tegen Corona in het stadje. Gelukkig krijgen we goed advies om naar een sporthotel te bellen. Km of 5 uit het centrum, in een industriewijk en die hebben een vijfpersoonskamer voor een aantrekkelijke prijs beschikbaar. We kunnen er ook eten. Blij fietsen we er in de avondzon naartoe.
‘s Avonds en ook de volgende morgen blijkt dat er hele teams van sportclubs onderdak vinden. We hebben er geen last van. Het is alleen vreemd om tussen hele grote aantallen jonge mensen te verkeren, die onderling duidelijk niet bezig zijn met Corona en af en toe voor de show een mondkapje op doen. ‘s Avonds besloten om de volgende dag naar Zermatt te gaan om daar de tandradbaan naar Gornergraat te nemen. De weersvoorspellingen lijken goed genoeg.

Als we de volgende morgen wegfietsen hebben we allebei een loopneus en keelpijn. We fietsen heel relaxed in de zon een km of 20 naar Visp en nemen daar de trein naar Zermatt. We komen er ook achter dat treinen in NL duur is, maar om te treinen in Zwitserland mort jr miljonair zijn!! 100 euro voor een enkeltje voor twee personen met fiets. Maar dan zit je wel een uurtje in een Panorama treinstel van een tandradbaan. En morgen de Gornergraat tandradbaan voor 125 euro pp. In Zermatt zijn de kamers gelukkig goed beschikbaar en ook wat goedkoper dan in de stad. We fietsen omhoog naar ons adres met magnifiek uitzicht op de Matterhorn; douchen, zonnen en dan na een wandeling vroeg avondeten in Zermatt. Het wordt snel koud op deze hoogte maar de terrasverwarmers gaan gelukkig op tijd aan.  Nu maar hopen dat de weerberichten gelijk hebben en we morgen met staalblauwe hemel een schitterend uitzicht op de Gornergletser krijgen.