Net als twee jaar geleden rust in Corte

In 2019 drie overnachtingen op de camping in Corte. We hadden wat rust nodig en moesten naar de kapper. Dit jaar blijven we ook een dagje extra, maar nu in een luxe hotelkamer. Kan Jan ook nu naar de kapper. Veronica hoeft niet meer voor het kleurtje naar de kapper en kan de grijze lokken nog wel even laten groeien.

Gisteren van Ponte Leccia naar Corte gefietst. Kort ritje over 1 baans weggetjes met relatief veel hoogtemeters. De dag startte met dichte mist. In het hotel was net als gisteravond nog steeds geen personeel te zien. We hadden vooruit betaald en we hebben 5 euro voor de city tax achtergelaten en zijn vertrokken. De mist trok snel op. In het dorp een petit dejeuner besteld, maar met 1 croissantje in je maag kom je als fietser de dag niet door. Dus naar de bakker en de super U; ook nog even geld uit de automaat getrokken en de eerste klim diende zich aan. Steiler dan gisteren en we moesten er dan ook weer een beetje inkomen. De route was weer prachtig, zoveel bos en natuur en zo weinig geëxploiteerd. Hele smalle weggetjes en zo hier en daar een paar huizen. En ook de rode wouwen waren weer present. Na de afdaling naar een brug over een rivier die nog veel water bevatte begon een kortere tweede klim zonder enige schaduw. Rond het middaguur brandde de zon op je lichaam, maar gelukkig met een verkoelende wind. “Boven eten we onze broodjes op” Maar boven stond één boom op de col en daar stond een camper naast en onder de boom was geen plaats meer voor twee fietsers. We dalen langzaam af op zoek naar een geschikt lunchplekje. Geen schaduw; wel een steeds beter zicht op onze eindbestemming Corte. Uiteindelijk in de plaatselijke speeltuin in Corte op een bankje ons brood opgegeten. Het leek net Parijs. Hoge moderne appartementengebouwen, smalle straatjes stampvol met geparkeerde auto’s en een mini speeltuintje met een vierkante meter gras en een paar olijfbomen. Maar op de achtergrond hoge ruige bergen. Vreemde woonomgeving. Het is nog te vroeg om in te checken op ons hotel. We gaan dus eerst maar eens kijken waar Hanny en Peter kamperen op camping Chez Bartho. Als we erop rijden worden we direct gespot en voor we het weten zitten we op een paar geleende terrasstoelen met een colaatje te praten alsof we elkaar al jaren kennen. Wat ontzettend leuk! Na een biertje en een wijntje gaan we inchecken in het hotel en ‘s-avonds met Hanny en Peter uit eten in een Corsicaans Restaurant. We hebben het ons goed laten smaken. Bijzonder is dat langdurig fietskamperen ook als resultaat heeft dat je levensstijl heel veel overeenkomsten heeft. In ieder geval voldoende voor bijna niet te stoppen conversaties. We maken de afspraak dat we morgen samen borrelen en opnieuw uit eten gaan. 

Na een rommelig Coronaproof ontbijt zijn we naar het grote winkelcentrum gelopen en Jan kon daar direct bij de kapper terecht. Beetje kort geknipt, maar geen klachten. Wel verplicht haren laten wassen. Dat ik net onder de douche mijn haren al had gewassen maakte geen indruk op een zeer gedecideerde dame. Daarna geluierd op ons terras en bij het zwembad. Om 5 uur staan we weer op camping Chez Bartho. Hanny en Peter zijn net terug van een heel zwaar rondje fietsen en zitten nog uit te hijgen. We krijgen een wijntje en we gaan door met de gesprekken van gisteravond. Drinken nog een biertje in het campingrestaurant en gaan daarna een pizzaatje eten. We komen na elven bij ons appartement. Hebben een fietsrouteboekje geleend van Peter en de route voor morgen is bekend.