Is het hier wel eens stil?

3 september 2021 - Crevacuore, Italië

Het dagje in Mergozzo was vooral genieten van de zon en ons terras bij het hotel. Warm geluncht in het dorp en wat boodschappen gedaan bij een kaas en wijnwinkeltje. Het enige winkeltje in het dorp waar je “boodschappen” kan doen. ‘s Avonds lang gezocht naar een fietsroute langs het Lago Maggiore. Die zijn er dus niet echt. De volgende morgen op het prachtige terras van het hotel genoten van het uitzicht, cappuccino gedronken en zoete taartjes als ontbijt gegeten. En dan langs het meer naar het Lago Maggiore over soms heel drukke wegen. Het Lago Maggiore blijkt niet voor niets beroemd. Hele kleine haventjes, hele kleine parkjes, mooie doorkijkjes en overal langs het meer bebouwing. Het is leuk. We fietsen even langs het hotel dat we geboekt hebben en schrikken van de chemische fabriek achter het hotel. We zijn er weer ingestonken. Eerst maar eens lunchen op een leuk terras. Het is te vroeg om in te checken. Lekker Vitello Tonnato en een salade gegeten. Dan terug naar het hotel. We worden vriendelijk verwelkomd door de hotelmanager en twee paraat staande dienstertjes. Achter staat een chemische fabriek maar aan de voorkant is het hotel indrukwekkend. Hij kan onze reservering niet vinden. Op de telefoon de reservering erbij gezocht en wat blijkt: wij hebben een heel ander hotel geboekt. Hij wijst ons de weg en we vertrekken naar het oude centrum van Verbania. Veronica heeft het hotel uitgezocht en Jan heeft geboekt. Waar het nu mis is gegaan? Ook het nieuwe hotel is gelukkig prima. De kamer is totaal verduisterd en warm. Airco aan en we zitten op bed te lezen en we vermaken ons best. Om half zes heeft Veronica de wekelijkse call met haar vriendinnen. Daarna lopen we langs het meer en doen bij een Mexicaan mee met het Happy Hour. Bij het glaasje wijn wordt er kaas, worst en tortilla chips geserveerd. Daarna een beetje rondgelopen door de oude binnenstad op zoek naar een wat minder toeristisch restaurant. Dat lukt niet en we strijken neer op een vol terras aan het meer. We zitten lekker. Bestellen eindelijk weer eens een biefstukje en Jan een bruschetta vooraf. Veronica d’r biefstuk en Jan zijn voorgerecht worden gelijktijdig opgediend. Het hoofdgerecht van Jan blijft uit, We zitten lekker en drinken een wijntje en wachten af. Als Veronica al lang klaar is, toch maar eens gereclameerd. Duizendmaal excuses en binnen 5 minuten staat het op tafel. Of we nog een toetje, koffie of een drankje willen. Het lijkt erop dat het gratis wordt aangeboden. We bestellen een Sambuca met ijs en krijgen een driedubbele. Als de Sambuca toch op de rekening staat krijgen ze helaas geen fooi. En proberen wij rechtdoor naar het hotel  te lopen.

De volgende morgen staan onze fietsen weer keurig naast de receptie. Waar ze vannacht zijn opgeslagen is ons niet bekend. We krijgen een Italiaans ontbijt. Heel veel zoetigheid en letterlijk een groot stuk taart. Het is ons allemaal veel te zoet. Daarna langs veel te drukke wegen naar het Lago d’Orta. Het meest westelijk gelegen meer in Noord Italie. Onze route gaat langs de westelijke zijde kilometers lang rustig omhoog met prachtig uitzicht over het meer. Nat van het zweet lunchen we midden in een dorp waar onder een pergola een picknick tafel staat. Daarna dalen we in een kwartiertje door een mooi beschaduwd dal af naar het meer. 300 meter klimmen voor mooi uitzicht is voor onze papieren reisleider geen enkel punt en voor ons eigenlijk ook niet.  We hebben geen haast. Als we het meer achter ons laten komen we door een reeks dorpen met heel veel fabrieken die kranen maken. Vandaar dat je in heel Europa in elk hotel een douchekraan vindt die je niet begrijpt. Als we afdalen naar een dal waar ook onze eindbestemming van vandaag ligt stoppen we bij een barretje in een lelijk straatje. We willen wat koele frisdrank kopen. Als we stoppen wordt er een Nederlander in een lederhose naar buiten geduwd. Een erg ingewikkeld toneelstuk begint zich af te spelen. Hij is de hoofdrolspeler geweest in een aflevering van B&B met liefde van RTL4 en gaat ervan uit dat wij speciaal voor hem hier zijn gestopt en bij hem willen logeren. En dat komt slecht uit want hij zit te Oktoberfesten, hoewel het pas begin september is, met een groep vrienden. Het duurt echt heel lang voordat het hem duidelijk wordt dat wij hier geheel toevallig zijn gestopt en nog nooit gehoord hebben van het programma. En het duurt ook heel lang voordat wij beseffen dat we oog in oog staan met een BN’er. Nou ja, grappig was het wel, het programma moeten we nog maar eens een keer terugkijken. Verder fietsend gaan we weer omhoog in een klein dal, het zijn de laatste km’s naar ons hotelletje. Maar dat veel tegen. We waren al een omleidingsbord voorbij gefietst, we gaan er altijd van uit dat fietsers wel voorbij de evt. wegwerkzaamheden kunnen komen. Maar wat blijkt, er is een hele brug ingestort en zodanig dat we er echt niet over heen kunnen. En het dorp met ons hotel ligt zo’n 1,5 km verder aan de andere kant van de brug. Wat nu?? Gelukkig heeft Google Maps altijd een oplossing. Beetje verder doorrijden en nog een 100 m extra stijgen om via de volgende brug de rivier over te steken en aan de andere kant weer terug te fietsen. Het is niet anders en het viel uiteindelijk reuze mee. Mooie stille route. In het dorp nog even zoeken naar het hotel, dat in een heel stil en achteraf hoekje bleek te liggen. Een leuk authentiek hotelletje, waar we vanavond mee mogen eten. Ik ben benieuwd wat de pot schaft.

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

3 Reacties

  1. Gerard:
    4 september 2021
    Altijd gezellig met die onbekende BN ers. Was een mooie tocht. Have fun
  2. Annie Halve:
    5 september 2021
    Weer genoten van jullie verhaal en de foto's.
  3. Veronica en Jan Deumers:
    5 september 2021
    Dankjewel