Herfst en regenpakken

In Chuisi scala, na een heel simpel ontbijtje op plastic bordjes en bestek, geld gehaald, naar de panificio en daarna ook nog naar de Carrefour en de farmacia en dan op weg naar Orvieto. Het is zwaarbewolkt en de voorspelling is dat er veel regen zal vallen. Onze route loopt langs het hoofdkanaal van het ValdiChiana. Door dit dal lopen ook meerdere NZ-spoorlijnen en tol- en hoofdwegen van en naar Rome. In eerste instantie rijden we op een oude kaarsrechte brede rustige rijksweg. Schiet lekker op maar de auto’s en vrachtwagens komen zo hard langs, dat is toch wel heel eng. Ook de TGV komt regelmatig met veel geluid voorbij suizen.  Dus toch maar de onverharde single track op de kanaaldijk. Er zijn alleen meerdere kanalen en we eindigen met een zoektocht en omrijden. Uiteindelijk rijden we een prachtige strada bianci ver weg van alle trein en snelwegen. Om ons heen tegen de bergen aan zware zwarte wolkenluchten maar wij rijden regelmatig in de zon. Wel harde wind tegen. In Fabro Scalo stoppen we voor koffie. Het gaat onmiddellijk regenen. We wachten in een onooglijk barretje met een verveelde barkeeper de regen af. Na een uur en enkele espresso’s verder stappen we op en het blijft droog en opnieuw regelmatig zonnig. We klimmen het dal uit en rijden tussen mooie wijn- en olijfboomgaarden door een heel aardig landschap en uiteindelijk dalen we heel lang af naar Orvieto. Die stad ligt ook op een berg en we gaan met de funiculaire stijl omhoog en dan fietsen we door een veel grotere stad dan gedacht naar ons hotel (een oud palazzo). Het is fris en we zijn moe en blijven te lang in de bar en op de kamer hangen. We moeten ons haasten om de Duomo nog met daglicht te kunnen zien. Dat lukt net. De kerk kunnen we helaas niet meer in. De façade van de kerk is buitengewoon mooi. Van een afstand lijkt het wel of er cartoons op zijn aangebracht, zo mooi zijn de mozaïeken. Prachtig. Jammer dat we er niet langer van hebben kunnen genieten. 

Het is steenkoud in Orvieto en we moeten dus ergens binnen eten. In een steeg vinden we een heel aardig restaurant. Het is nog leeg. Na ons komt er nog 1 stel binnen. Ook het naseizoen begint duidelijk af te lopen. Tijdens het eten barst het onweer los. We moeten uiteindelijk rennend terug naar ons hotel.

De volgende morgen regent het licht. Toch de fietsen maar gepakt en als we vertrekken gaat het echt regenen. Bij de stadspoort stoppen we en trekken regenpakken en overschoenen aan. We zitten op een muurtje te wachten tot de bui overgaat. En twijfelen tussen een dagje blijven of een dagje fietsen in de regen. Zoveel geluk als gisteren zal ons niet zijn gegeven. We vertrekken toch maar naar Civita, een dorpje op een rots die je alleen met een loopbrug kunt bereiken. Eerst dalen we af naar het dal en dan aan de andere zijde een paar honderd meter omhoog. Het wordt droog en we krijgen uitzicht en het regenpak wordt aan de binnenkant nat van het zweet. Jan trekt het pak uit. Veronica is bang dat ze het dan veel te koud krijgt. Als we bijna bij Civita zijn gaat het langzaam aan steeds harder regenen. Jan moet zijn regenpak op het laatste deel toch weer aantrekken. We strijken neer in een restaurant. We gaan maar lunchen en wachten de bui af. Tijdens de lunch schijnt af en toe een waterig zonnetje. We vertrekken snel en op weg naar Civita gaat het weer druppelen en we hebben het zonder regenpak veel te koud. Kleumend in de wind kijken we naar dat dorpje op een rots. Het dorpje is lang geleden van de rest van de berg gescheiden geraakt door een aardbeving en is alleen nog met een loopbrug verbonden met de rest van het daarna opnieuw gebouwde dorp. Heel bijzonder. Opnieuw regenpakken aan en we kijken elkaar aan; door naar Viterbo? Na een paar km wordt het weer droog, maar de regenpakken blijven aan. De zon gaat zelfs een beetje schijnen. In het hotel in Viterbo maken we onze plannen definitief. Vliegtickets geboekt. Een hotel In Rome geboekt waar onze fietsen worden opgehaald door de transporteur. De transporteur hierover gemaild. En nagedacht over de laatste week zonder fiets en bijna zonder bagage. Het regent weer. Morgen is het droog zo wordt voorspeld. Op advies van de receptioniste naar een restaurant gelopen en daar echt eens wat anders gegeten dan gebruikelijk op het menu staat. Inktvis in heerlijke saus en courgettetartaar met pesto en als secundi biefstuk met spek en truffel en Veronica rosbief in wijnsaus. Lekker flesje rode wijn uit Lazio. We zijn bijna in Rome.