Klimmen en dalen

Gisteren, zondagochtend, zijn we na een goed ontbijt opnieuw door het prachtige Jekerdal in de mist naar Maastricht gereden. Dat is wel jammer. Bakkie koffie gedronken en een echte kruisbessenvlaai gegeten op het tweede terras wat we aandeden. Bij het eerste terras, met weinig gasten, waren ze nog lekker ouderwets arrogant. “ Je mag je fiets daar niet zetten. Moet om de hoek” lieten we ons niet aanleunen en wij vertrokken.

Na het tweede ontbijt, je krijgt formidabel grote stukken vlaai in Limburg, via een vreselijk steil stukje, bij Roth, het plateau van Margraten opgefietst. Daarna relatief makkelijk naar Gulpen. Aldaar op een terras, de onafzienbare groepen voorbij fietsende fietsers aanschouwd. En natuurlijk degene die net als wij afstapten voor koffie. Het was nog steeds fris en bewolkt, terwijl wij via berichtjes hoorden dat heel NL in de zon zat. Met een windstopper  aan naar Vlijmen en daarna naar Vaals en toen door Duitsland naar Bochholtz. We mogen Duitsland in maar niet een winkel in en ook niet stoppen op een terras. Als je dat doet moet je een negatieve PCR test kunnen tonen. Duitsers kennenden moeten we dat maar niet uitproberen. We proberen via Heerlen en Kerkrade naar een SVR camping op de grens in Landgraaf te komen.  Dat gaat moeizaam. We rijden veel langs drukke wegen, door woonwijken en zoeken ons een ongeluk. Google maps stuurt ons uiteindelijk naar de camping. Maar wel via een stijl omhooglopend single track MTB pad. Veronica verwerkt ook deze helling goed. Ze fietst sinds de middag met Jan zijn voortassen. Jan zijn knieën doen door overbelasting pijn. En Jan 7,5 kg minder en Veronica 7,5 kg meer maakt groot verschil in de kracht die je nodig hebt om stijle hellingen te beklimmen. 

Vanochtend van de camping in Landgraaf vertrokken. Even tussendoor; de campings in NL zijn, door Corona, overbevolkt door de grijze golf met caravans en campers. Je moet dagen van te voren een plekje reserveren. Fietsers en wandelaars worden door SVR campings altijd onderdak geboden. Je staat dan soms naast de Jeu de boules baan waar de spelers minimaal 75 zijn. Maar prima. Vanaf Landgraaf door het heringerichte dal van de Rode Beek richting Sittard gefietst en toen dwars door Duitsland naar Midden Limburg en daarna door het dal van de Roer naar Roermond. Langs de Maas naar het Noorden en uitgekomen in Kessel. Jan heeft vandaag opnieuw met minder bagage gefietst en op een heel klein verzetje en dat gaat gelukkig goed. Pondje aardbeien met een half litertje roomyoghurt als extraatje bij de lunch en vegetarische pasta met een grote biefstuk zorgen hopelijk voor voldoende power morgen in Veronica d’r benen. Het landschap was vandaag nieuw en verrassend mooi. Vreemd blijft dat je onmiddellijk merkt of je in NL of D fietst. In Duitsland is er meer ruimte, ander onderhoud van de wegen en de huizen staan ruimtelijker opgesteld. Het lijkt of de Duitsers luxer leven. We hebben inmiddels 850 km gefietst en zijn opweg naar de Achterhoek waar we Saskia en Gerard woensdag zullen ontmoeten.