Gestoofd in Prosecco

Iedereen die in Venetie is geweest heeft de lelijke kant van Mestre gezien. Maar het stadscentrum is best aardig. Jan heeft zich wel wild geïrriteerd bij de lunch inkopen in de supermarkt. Voor de bakker en de slager moest je een nummertje trekken. Vier mensen voor hem. Alle boodschappen in de grote supermarkt gepakt, alleen een lekker vers brood ontbreekt nog steeds. Gezellig pratend worden twee klanten geholpen, half onsje dit en half onsje dat. Even een stukje worst proeven. En de rij wachtende groeit. Niemand die dit erg vind maar Jan wel. Uiteindelijk pakt hij maar een voorverpakt brood en geeft zijn nummertje aan de laatst in de rij komende meneer. Briesend in de rij bij de kassa. Daar gaat deze keer gelukkig wat sneller. Het is vervelend; je gaat erin voor een paar bananen en een fles water en je komt er na een kwartier gefrustreerd uit.  Een paar straatjes verder een cappucino met een croissant met crema. Blijken we bij de beste bakker van de stad te zitten. Allemaal kleine gebakjes in de vitrine; om van te watertanden. Daarna door vlak land, soort Po vlakte, naar de rivier de Sile gefietst. Het is warm 30 graden en benauwd klam weer, daar moeten we aan wennen. Kortom ernstig zweten. Langs de Sile zijn mooie onverharde fietspaden aangelegd. Maar je gaat met alle kronkels van de rivier mee. Wel mooi en erg anders, veel groener dan Toscane en veel rijker. De levensstandaard is hier duidelijk veel hoger. Alles in de openbare ruimte wordt beter onderhouden. Het is zeker geen Zwitserland maar voor Italië is alles top geregeld. Aan een van de mooie meertjes van de Sile geluncht en daarna komen we aan in Treviso. Je weet wel van het volleybal. Onbekende stad maar in Italië zegt dat niets. Heel oud, mooi, gezellig centrum met veel studenten en gedoe. Dan wordt duidelijk dat onze eindbestemming Conegliano, min of meer de hoofdstad is van de Prosecco. Langzaam komen we langs steeds meer wijngaarden en worden de Alpen beter zichtbaar. Heel leuk fietsen, maar heet, slinger, slanger door het veld. We moeten werken om aan te komen op onze eindbestemming. Voor relatief weinig een hotel besproken in het oude centrum. Zweet spuit uit ons lijf, tassen op de kamer, naar het terras naast het gemeentehuis. Hier wordt vanavond een middeleeuws concert gegeven. Om een uur of acht gaan we op zoek naar een eettentje. Al lopende komen we een middeleeuwse optocht tegen. Groot spectakel; is veel energie in gestopt. Gevolg; heel veel mensen op de been. Alle tentjes puilen uit met eten en drinkende Italianen. Na veel gezoek, een beetje uit het zicht bij Georgio terecht gekomen. Ook heel druk, maar Georgio maakt een tafeltje voor ons vrij. Na een paar minuten komt de oude baas bij ons aan tafel zitten en gaat in rap Duits/Engels/Italiaans ons vertellen wat er gegeten moet worden. Een kan frisse Prosecco erbij en we zijn helemaal blij met het eten. Na het eten blijken alle middeleeuwers zich verzameld te hebben op het stadsplein en daar wordt een muziek/toneelstuk uitgevoerd. Veel Italiaans spektakel.

De volgende morgen snel op stap en volgen een route die mooi door de wijngaarden slingert. Verhard en ook onverhard, beetje omhoog beetje omlaag. Dorpje door, fietspad op fietspad verdwijnt weer. Het schiet niet echt op en het wordt warmer en warmer. Echte bergen steeds aan onze rechterhand. Uiteindelijk uitgekomen op een heel mooi vrijliggende fietspad. Daar geluncht met gegrilde makreel uit blik. Jan is uitgevloerd. Bij Managio is een wielerwedstrijd in het dorp. We worden de provinciale weg op gedirigeerd. Gingen daardoor over een brug van minstens een kilometer over een grindrivier zonder water. Zo breed nog nooit gezien. Gewend aan fietsen op de provinciale weg hebben we doorgehaald en het laatste stuk van de route op die wijze wat afgesneden. Na 80 km fietsen in de hitte willen we een hotel met Airco. En die waren er niet langs de route. Dus maar afgeweken en nu zitten we in Spilimbergo bij het zwembad. Nu moet Jan nog even op internet uitzoeken hoe hij het Nederlands Elftal kan zien op de WiFi van het hotel. Foto’s komen dus wat later.